Впечатлива комбинација на архивски снимки од колекцијата на Филмскиот институт во Амстердам со наглас прочитани писма што до режисерката ги пишувал нејзиниот татко додека таа студирала во доцните 1980-ти и со саундтрак кој на снимките стари цел век им вдахнува живот. Како што го слушаме татко ѝ на Тан како ѝ раскажувал за падот на Советскиот Сојуз, за граѓанските немири во Кина или за неговите сеќавања на времето кога учел за холандската географија и историја во Индонезија, така на платното гледаме мажи и жени кои ја обработуваат земјата и ловат во морето, гледаме крави во полето и старци со лулиња, бродови на хоризонтот, првите фабрики и индустријализацијата. Резултатот е хипнотична филмска монтажа – неочекувано возбудливо патување низ времето и просторот и преиспитување на статус квото додека лебдиме некаде помеѓу сонот и реалноста.